چند روز قبل زن جوانی با مراجعه به یکی از کلانتری‌های جنوب تهران از چکه کردن آب از سقف پارکینگ ساختمان محل زندگی‌اش و بی‌خبری چندروزه از همسایه طبقه اول، شکایتی را ثبت کرد.
وی در توضیح ماجرا گفت: «در طبقه اول، زنی حدوداً ۴۰ ساله به نام سهیلا تنها زندگی می‌کند. او هیچ ارتباطی با همسایه‌ها ندارد. روز گذشته وقتی وارد پارکینگ شدم، دیدم سقف ریزش کرده و آب از بالا چکه می‌کند. چندین بار زنگ خانه سهیلا را زدم، اما پاسخی نداد. تصور کردم خانه نیست و وقتی برگردد خودش متوجه چکه کردن آب از سقف خانه‌اش می‌شود، اما خبری از او نشد و امروز هم همراه مدیر ساختمان رفتم، اما بی‌فایده بود و کسی در را باز نکرد. چند روز است که هیچ‌کس او را ندیده و ما نگرانیم برایش اتفاقی افتاده باشد. اگر چکه آب هم ادامه پیدا کند، سقف پارکینگ ممکن است کامل فرو بریزد.»
ورود مأموران و کشف جسد
با ثبت این شکایت، مأموران کلانتری به همراه آتش‌نشانان به محل اعزام شدند و پس از باز کردن در آپارتمان با پذیرایی کاملاً آب‌گرفته مواجه شدند. صدای باز بودن شیر آب حمام به گوش می‌رسید و مشخص بود آب از آنجا وارد خانه شده است.
در ادامه، مأموران وارد حمام و با جسد زن جوان داخل حمام مواجه شدند که روی دریچه خروجی آب افتاده بود، وضعیتی که باعث شده بود آب در تمام خانه پخش شود و خسارت زیادی به بار آورد.
فرضیه اولیه؛ قتل؟
با کشف جسد، موضوع بلافاصله به قاضی محسن اختیاری، بازپرس ویژه قتل گزارش شد و وی به همراه تیمی از کارآگاهان اداره دهم پلیس آگاهی به محل حادثه رفت.
در بررسی‌های اولیه، به‌هم‌ریختگی وسایل خانه و اینکه کلید از داخل روی در نبود، اما در خانه قفل بود، باعث شد فرضیه قتل قوت بگیرد. آنطور که آتش‌نشانان اعلام کردند در خانه از بیرون قفل شده بود؛ بنابراین این احتمال مطرح شد که شاید فردی پس از کشتن سهیلا، خانه را ترک کرده و در را از بیرون قفل کرده است.
اظهارات صاحبخانه
در ادامه مشخص شد سهیلا مستأجر است. کارآگاهان به سراغ صاحبخانه رفتند و درباره حادثه تحقیق کردند. وی گفت: «مستاجرم را نمی‌شناسم، یکی از دوستانم سهیلا را معرفی کرد و گفت می‌خواهد خانه بگیرد. من هم مدارک هویتی از او نگرفتم و قرارداد رسمی هم ننوشتیم. فقط به اعتبار دوستم خانه را به او اجاره دادم. دوستم گفت که این زن قبلاً در خانه او کار می‌کرد. مدتی بود هیچ خبری از او نداشتم تا اینکه الان فهمیدم فوت کرده است.»
شناسایی هویت
با بررسی‌های فنی، هویت جسد شناسایی شد و مأموران برای تحقیق به سراغ خانواده او رفتند. یکی از اعضای خانواده گفت: «سهیلا حدود ۲۰ سال پیش از خانه فرار کرد. هر چقدر دنبالش گشتیم، پیدایش نکردیم. او برای ما مثل یک فرد گمشده و مرده بود. سال‌ها هیچ خبری از او نداشتیم تا اینکه حالا از مرگش باخبر شدیم.»
نظریه پزشکی قانونی
تحقیقات تا زمان اعلام نظر پزشکی قانونی ادامه داشت تا اینکه متخصصان پزشکی قانونی اعلام کردند سهیلا به دلیل استنشاق گاز منواکسیدکربن جان باخته است.
از سوی دیگر، همزمان بازبینی دوربین‌های مداربسته اطراف ساختمان نشان داد هیچ فردی طی روز‌های اخیر وارد یا خارج از منزل او نشده است. بررسی پیامک‌ها و تلفن همراه هم نشان داد که او با هیچ‌کس اختلاف یا ارتباط مشکوکی نداشته است.
پایان پرونده
با کنار هم قرار گرفتن مدارک و مستندات، فرضیه قتل رد شد و مرگ سهیلا به‌عنوان حادثه گازگرفتگی ثبت شد. به این ترتیب، پرونده مرگ مشکوک این زن میانسال که در ابتدا احتمال قتل داشت با دستور بازپرس شعبه اول دادسرای امور جنایی تهران بسته شد.
